ورزش رزمی در درگیری‌ | ۲کاربرد‌ ورزش رزمی در دعوا

آیا ورزش رزمی در درگیری، می‌تواند به من کمک کند یا خیر؟

اگر این سؤال برای شما هم مطرح شده است، تا پایان این پست همراه من باشید. بنده محمد موسوی، مربی رسمی فدراسیون ورزش‌های رزمی، هستم و در این پست قصد دارم به یکی از پرتکرارترین پرسش‌هایی که بسیاری از افراد، به‌ویژه نوجوانان و نونهالان عضو کانال من، مطرح می‌کنند، پاسخ دهم.

بسیاری از افراد از من می‌پرسند که اگر در مدرسه، خیابان یا هر محیط دیگری درگیر شوند و با فردی به مشکل بخورند، آیا آموزش ورزش‌های رزمی می‌تواند در چنین شرایطی برای آن‌ها مفید باشد یا خیر؟ آیا ورزش رزمی در درگیری خیابانی موثر است؟

در این پست به بررسی کاربرد ورزش رزمی در دعوا خواهیم پرداخت و پاسخ کاملی به این پرسش‌ها خواهیم داد. پس تا اخر این پست همراه ما باشید.

نقش رزمی در درگیری‌های خیابانی

توجه داشته باشید که این موضوع را پیش‌تر نیز در پست‌های قبلی خود مطرح کرده‌ام و در اینجا مجدداً تأکید می‌کنم: اکثر افرادی که به‌صورت حرفه‌ای یا مستمر به تمرین ورزش‌های رزمی می‌پردازند، درگیری‌های فیزیکی و نزاع‌های خیابانی را تجربه نمی‌کنند.

اما علت این موضوع چیست؟

ورزش‌های رزمی نه‌تنها مهارت‌های دفاع شخصی را تقویت می‌کنند، بلکه تأثیر قابل‌توجهی بر کنترل هیجانات، کاهش استرس و تخلیه صحیح انرژی‌های درونی دارند. کاربرد ورزش رزمی در دعوا بیشتر از آنکه به معنای درگیری فیزیکی باشد، به توانایی فرد در مدیریت تنش‌ها و جلوگیری از خشونت اشاره دارد.

بسیاری از افرادی که درگیر رفتارهای پرخاشگرانه می‌شوند، در واقع به‌دنبال راهی برای تخلیه انرژی‌های منفی و استرس‌های روزمره خود هستند. اما یک ورزشکار رزمی این نیاز را از طریق تمرینات اصولی برطرف می‌کند. در نتیجه، ورزش رزمی در درگیری به‌جای تشدید تنش‌ها، فرد را به سمت خونسردی، تصمیم‌گیری صحیح و استفاده حداقلی از خشونت هدایت می‌کند.
در محیط باشگاه، شما این انرژی و هیجانات را نه از طریق درگیری‌های غیرضروری، بلکه با تمرین روی کیسه بوکس، تمرینات بدنی سخت، مبارزات کنترل‌شده با حریفان تمرینی، و اجرای تکنیک‌های اصولی تخلیه می‌کنید. در نتیجه، ذهن شما به‌گونه‌ای تربیت می‌شود که دیگر نیازی به بروز خشونت در محیط‌های خارج از باشگاه نداشته باشید.

پس تصور اینکه ورزش‌ رزمی در درگیری و دعواهای خیابانی فقط و فقط کاربرد دارد، صحیح نیست. بنابراین، فردی که به‌طور مداوم در ورزش‌های رزمی فعالیت می‌کند، دیگر انگیزه‌ای برای درگیری‌های بی‌دلیل و بی‌ارزش نخواهد داشت. زیرا ذهنیت او تغییر کرده و به سطح بالاتری از درک و کنترل هیجانات رسیده است.

ورزش رزمی در درگیری به فرد کمک می‌کند تا به‌جای واکنش‌های فوری و پرخاشگرانه، با آرامش و تدبیر برخورد کند. پس هیچ‌گاه با این ذهنیت وارد دنیای ورزش‌های رزمی نشوید. اگر برای چنین هدفی تمرین کنید، پس از مدتی خودتان متوجه خواهید شد که این طرز فکر اشتباه بوده و به‌تدریج از ذهنتان حذف خواهد شد.

دلیل این امر همان‌طور که اشاره شد، تخلیه انرژی‌های منفی و افزایش کنترل فردی در باشگاه است. کاربرد ورزش رزمی در دعوا نیز در اینجا نمایان می‌شود، چرا که ورزش رزمی به فرد این توانایی را می‌دهد که در شرایط تنش‌زا به‌جای درگیری، از مهارت‌های خود برای مدیریت موقعیت استفاده کند.

تفاوت‌ ورزش‌های رزمی و درگیری‌های خیابانی

علاوه بر این، باید توجه داشت که درگیری‌های خیابانی و اتفاقاتی که در چنین موقعیت‌هایی رخ می‌دهند، هیچ شباهتی به یک مبارزه در چارچوب ورزش‌های رزمی ندارند.

اما دلیل این تفاوت چیست؟

دلیل اصلی این است که در یک درگیری واقعی، شما هیچ‌گاه نمی‌دانید که طرف مقابل چه نوع حمله‌ای را علیه شما اجرا خواهد کرد. برای مثال، فرض کنید شما یک تکواندوکار هستید و مهارت بالایی در اجرای ضربات پا دارید.

اما در یک درگیری خیابانی، هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانید از این مهارت‌ها به‌درستی استفاده کنید، چراکه ممکن است طرف مقابل با تکنیکی نامتعارف یا حرکتی غیرقابل‌پیش‌بینی حمله کند. بنابراین، کاربرد ورزش‌ رزمی در درگیری‌ خیابانی به‌طور کلی با مبارزات ورزشی تفاوت زیادی دارد.

در یک درگیری واقعی، هیچ قطعیتی درباره نوع حمله طرف مقابل وجود ندارد. ممکن است او با یک مشت مستقیم به شما ضربه بزند، یا ممکن است آن‌قدر به شما نزدیک باشد که فرصت استفاده از ضربات پا را نداشته باشید. 

چنین شرایطی هیچ شباهتی به مبارزات رسمی در رشته‌های ورزشی مانند تکواندو ندارد، جایی که قوانین مشخصی حاکم است و شما می‌دانید که حریف تنها از تکنیک‌های مجاز و قابل پیش‌بینی استفاده خواهد کرد.

حال فرض کنیم که شما یک کشتی‌گیر هستید و مهارت بالایی در اجرای فنون گلاویزی دارید. اما در یک درگیری خیابانی، هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانید این فنون را به‌درستی اجرا کنید. زیرا ممکن است طرف مقابل سلاحی مانند چاقو یا قمه به همراه داشته باشد و در لحظه‌ای که شما قصد اجرای یک تکنیک کشتی را دارید، ناگهان از آن سلاح استفاده کند.

در چنین شرایطی، حتی اگر شما فردی چابک و سریع باشید، باز هم احتمال دارد که ضربه‌ای ناگهانی و غیرمنتظره دریافت کنید که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.ورزش رزمی در درگیری خیابانی ممکن است به دلیل شرایط غیرقابل پیش‌بینی و حضور عوامل خطرناک مانند سلاح‌ها، کاربردی نداشته باشد.

اصل مهم در مواجهه با چنین موقعیت‌هایی، پرهیز از درگیری است. بهترین راهکار اجتناب از درگیری‌های غیرضروری است. حتی اگر شما از نظر فنی و فیزیکی برتر از حریف باشید و بتوانید درگیری را به نفع خود تمام کنید، باز هم در نهایت یک بازنده خواهید بود.

چراکه نتایج یک درگیری خیابانی می‌تواند بسیار فراتر از یک پیروزی ساده باشد؛ ممکن است دچار آسیب‌های جدی شوید، مشکلات قانونی برایتان پیش بیاید، یا حتی آسیب‌های روانی و روحی را تجربه کنید. ورزش رزمی در درگیری خیابانی به دلیل حضور سلاح‌ها، کارایی لازم را ممکن است نداشته باشد. و همچنین عواقب سنگینی به دنبال خواهد داشت. توصیه می‌شود از هرگونه درگیری و دعوا اجتناب کنید.

کاربرد ورزش رزمی در دعوا

در برخی شرایط استثنایی، ممکن است راهی جز دفاع از خود نداشته باشید؛ به‌عنوان مثال، در مواقعی که جان شما واقعاً در خطر است و فردی با نیت سرقت، خفت‌گیری یا آسیب‌رساندن به شما حمله کرده است. در چنین شرایطی، مهم‌ترین اولویت شما باید حفظ جان و ایمنی خود باشد.

در مرحله اول، همان‌طور که همیشه به شاگردانم تأکید می‌کنم، بهترین گزینه این است که در صورت امکان، از محل درگیری فرار کنید.  لازم به ذکر است که تمرینات هوازی که در باشگاه‌های رزمی انجام می‌دهید، اگرچه هدف اصلی آن‌ها افزایش توان بدنی برای مسابقات است، اما در چنین مواقعی نیز بسیار کاربردی خواهد بود.

این تمرینات باعث می‌شوند که شما نه‌تنها نفس و استقامت کافی برای فرار از موقعیت خطرناک داشته باشید، بلکه بتوانید استرس خود را نیز مدیریت کنید.  در چنین لحظاتی، اعتمادبه‌نفسی که از طریق تمرینات ورزشی کسب کرده‌اید، به شما کمک می‌کند تا خونسرد بمانید و تصمیم درستی بگیرید. 

یکی از مهم‌ترین مزایای ورزش‌های رزمی این است که شما بارها و بارها در محیط‌های کنترل‌شده مانند رینگ یا سالن تمرین با موقعیت‌های مشابه مواجه شده‌اید. این امر باعث می‌شود که در شرایط بحرانی، ذهن شما عملکرد بهتری داشته باشد. پس همیشه به خاطر داشته باشید که ورزش‌های رزمی، پیش از آنکه شما را به یک مبارز تبدیل کنند، به شما مهارت‌های کنترل ترس، مدیریت هیجان و انتخاب بهترین راه‌حل را می‌آموزند.

در برخی شرایط، ممکن است اوضاع به گونه‌ای پیش برود که حتی فرار کردن نیز امکان‌پذیر نباشد در چنین لحظه‌ای، دیگر چاره‌ای جز دفاع از خود باقی نمی‌ماند. اینجاست که ورزش‌ رزمی در درگیری نقش حیاتی خود را ایفا می‌کنند و می‌توانند به شما در حفظ امنیت و جانتان کمک کنند.

اما چرا ورزش‌های رزمی در چنین شرایطی مؤثر هستند؟

• افزایش اعتمادبه‌نفس و کنترل استرس

همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، اولین و مهم‌ترین مزیت تمرینات رزمی، افزایش اعتمادبه‌نفس است. برخلاف یک فرد عادی که ممکن است در چنین موقعیتی دچار ترس شدید، لرزش دست‌وپا، و ناتوانی در تصمیم‌گیری شود، شما آماده‌تر و آگاه‌تر خواهید بود.

 شما دچار سردرگمی نخواهید شد. ورزش رزمی در درگیری به شما کمک می‌کند تا با ذهنی آرام‌تر، موقعیت را ارزیابی کرده و بهترین تصمیم ممکن را خواهید کرد. از سوی دیگر، تمرینات رزمی شما را به چنین شرایطی عادت داده‌اند. بارها در باشگاه

این احساس را تجربه کرده‌اید که حریفتان قصد حمله به شما را دارد و شما یاد گرفته‌اید که چگونه با این موقعیت روبه‌رو شوید و از خود دفاع کنید. زمانی که در شرایط واقعی قرار می‌گیرید، ذهن و بدن شما آمادگی بیشتری برای واکنش سریع و صحیح دارند.

• دانش صحیح در مورد اجرای ضربات

دومین کاربرد ورزش‌های رزمی در درگیری آگاهی از نحوه صحیح ضربه زدن است. یک فرد عادی ممکن است به‌صورت غریزی و بدون آگاهی از اصول دفاع شخصی، شروع به ضربه زدن کند در مقابل، شما به‌عنوان یک ورزشکار رزمی، یاد گرفته‌اید که:

• چگونه به‌طور اصولی ضربه بزنیدتا بدون اینکه به خودتان آسیب برسانید، بیشترین اثرگذاری را داشته باشد.

• با چه قدرتی و به چه شیوه‌ای حمله کنیدتا بتوانید مهاجم را به عقب برانید.

• کجا ضربه بزنیدتا حداکثر تأثیر را ایجاد کنید، متناسب با وزن و قدرت خود.

در واقع، دانش شما از ورزش رزمی در گیری این امکان را می‌دهد که بدون حرکات اضافی و غیرضروری، ضربات دقیق، مؤثر و هدفمند اجرا کنید. در شرایطی که چاره‌ای جز مقابله وجود ندارد، ورزش‌های رزمی به شما کمک می‌کنند تا در عین حفظ آرامش، با آگاهی کامل از محیط اطراف، به شیوه‌ای مؤثر از خود دفاع کنید.

نحوه اجرای ضربه در درگیری

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در چنین شرایطی باید مدنظر داشته باشید، محل و نحوه اجرای ضربات است. اینکه کجا ضربه بزنید و چگونه این کار را انجام دهید، می‌تواند تعیین‌کننده نتیجه درگیری باشد. هدف این است که با حداقل ضربات، حریف را ناتوان کنید، به‌گونه‌ای که نتواند اقدام خطرناکی انجام دهد.

این مهارت دقیقاً همان چیزی است که شما در باشگاه، زیر نظر مربیان باتجربه، یاد گرفته‌اید که نقاط حساس بدن کدامند و چگونه باید ضربه بزنید تا حداکثر تأثیر را داشته باشید. در پست‌های قبلی نیز به این موضوع اشاره شده است که چه نوع ضرباتی در دفاع شخصی، کیک‌بوکسینگ یا بوکس مؤثرتر هستند.

در چنین موقعیتی، شما می‌دانید که چگونه از ضربات پا یا دست خود استفاده کنید. اگر بیش‌ازحد به شما نزدیک شده باشد، می‌دانید چگونه با تکنیک‌های مناسب از نزدیک‌ترین فاصله از خود دفاع کنید.

 بااین‌حال، باید تأکید کرد که تمام این موارد تنها برای شرایط اضطراری است که هیچ راه دیگری جز دفاع از خود ندارید. در چنین سناریویی، هدف ضربه زدن برای ایجاد یک فرصت فرار است، نه ادامه درگیری. 

بنابراین، اگر بتوانید با یکی دو ضربه حواس مهاجم را پرت کنید تا بتوانید فرار کنید، این بهترین گزینه خواهد بود. اما حتی در چنین شرایطی نیز اولویت همیشه باید پرهیز از درگیری باشد.

در چنین شرایطی، ممکن است حریف دوباره به شما حمله کند و این بار با استفاده از سلاح‌هایی مانند چاقو یا قمه، تهدید جدی‌تری برای جان شما به وجود بیاورد.

در این مواقع، توصیه من این است که اگر در موقعیتی قرار گرفتید که نمی‌توانید فرار کنید، و طرف مقابل سلاح دارد، بهتر است وسیله‌ای که او خواسته، مانند گوشی موبایل، گردنبند یا دستبند را به او بدهید. این انتخاب ممکن است بهتر از این باشد که با او وارد درگیری شوید.

چراکه درگیری با فرد مسلح می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد، بسیاری از افرادی که در چنین موقعیت‌هایی به‌جای تسلیم شدن، مقاومت کرده‌اند، دچار آسیب‌های جدی همچون آسیب به تاندون‌ها، شکستگی استخوان‌ها و جراحات برگشت‌ناپذیر شده‌اند.

البته، باید تأکید کنم که این توصیه به این معنا نیست که در هر شرایطی باید تمام دارایی‌های خود را به راحتی تسلیم کنید، بلکه هدف این است که در مواقعی که جان شما در خطر است و فرصت فرار ندارید، از درگیری فیزیکی دوری کنید.

شاید بسیاری از افراد از این موضوع نگران باشند و در کامنت‌ها بنویسند که این توصیه به نوعی راه دزدان را هموار می‌کند و موجب می‌شود که آنها به راحتی به اموال مردم دست یابند. اما باید توجه داشته باشید که این توصیه‌ها بر اساس تجربیات واقعی و مشاهدات شخصی من به عنوان مربی ارائه شده است. هدف من جلوگیری از هرگونه آسیب و محافظت از سلامت شما است.

ورزش رزمی در درگیری

در چنین موقعیت‌هایی، باید بین دو گزینه مهم تصمیم‌گیری کنید. در برخی مواقع، اگر توانستید از خود دفاع کنید و راهی برای فرار پیدا کردید، حتماً باید این کار را انجام دهید. اما در برخی شرایط دیگر، بهتر است از درگیری دوری کرده و آنچه که از شما خواسته شده را بدهید تا اینکه به خودتان آسیب وارد کنید.

برای مثال، اگر فردی که به شما حمله کرده سلاحی مانند چاقو در دست داشته باشد، حتی اگر شما در رشته‌هایی همچون جودو، جوجیتسو، یا MMA آموزش دیده باشید و تکنیک‌های مقابله با چنین موقعیت‌هایی را بلد باشید، خطراتی همچنان وجود دارد.

شما ممکن است به‌دنبال گرفتن سلاح باشید، اما در همان لحظه، ممکن است چاقو به‌طور غیرمنتظره‌ای بچرخد و به ناحیه‌ای حساس از بدن شما یا طرف مقابل برخورد کند. در این شرایط، حتی اگر هدف شما دفاع از خود باشد، ممکن است به‌طور تصادفی به خود یا شخص دوم آسیب جدی وارد کنید. کاربرد ورزش رزمی در درگیری زمانی معنا پیدا می‌کند که شرایط کنترل شده باشد.

اولین و مهم‌ترین اقدام در باشگاه‌های رزمی این است که شما سناریوشناسی را به دقت انجام دهید و ذهن خود را برای مواجهه با هر نوع موقعیت پیش‌بینی‌شده آزاد کنید. شما باید آماده باشید که در هر شرایطی که در آینده ممکن است در خیابان یا هر مکان دیگر با آن روبه‌رو شوید، توانایی کنترل و واکنش مناسب را داشته باشید.

به‌عنوان مثال، اگر فردی قصد مزاحمت یا دزدی از شما را داشت، باید قادر باشید با اعتماد به نفس و آگاهی که از تمرینات رزمی به دست آورده‌اید، به‌خوبی واکنش نشان دهید و کنترل موقعیت را به دست بگیرید. 

همچنین باید بدانید که چگونه می‌توانید از آن مکان فاصله بگیرید و از هرگونه درگیری جلوگیری کنید. در ابتدای پست نیز تأکید کردم که یک رزمیکاری واقعی هیچ‌گاه درگیری را شروع نمی‌کند. 

این نکته بسیار بااهمیت است زیرا رزمیکار واقعی نه تنها برای دفاع از خود بلکه برای حفظ آرامش و مدیریت تنش‌ها در شرایط بحرانی آموزش دیده است. بنابراین، وظیفه شما این است که در هر موقعیتی که خطر درگیری وجود دارد، از درگیری دوری کنید و به جای آغاز جنگ، به‌دنبال راهی برای خروج از آن موقعیت و حفظ امنیت خود باشید.

در نتیجه، سناریوشناسی و آمادگی ذهنی مهم‌ترین گام برای استفاده مؤثر از مهارت‌های رزمی در دنیای واقعی است. ورزش رزمی در درگیری باید با درک شرایط و ارزیابی خطرات همراه باشد، زیرا درگیری‌های خیابانی با مبارزات کنترل‌شده تفاوت زیادی دارند. بنابراین، کاربرد ورزش رزمی در دعوا باید در راستای حفظ امنیت خود و پرهیز از درگیری‌های غیرضروری به کار گرفته شود.