در این پست قصد دارم به بررسی موضوعی بپردازم که اخیراً مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان به ورزش‌های رزمی قرار گرفته است؛ اینکه آیا کیک بوکسینگ المپیک دارد؟ آیا موی تای المپیک دارد؟ آیا ام ام ای (MMA) المپیک دارد؟
آیا ورزش موی‌تای که تاکنون به‌صورت نمایشی در المپیک حضور داشته، به‌طور رسمی به جمع ورزش‌های المپیکی خواهد پیوست یا اینکه تنها افراد خاصی مانند اعضای تیم ملی، آن هم با شرایط خاص، می‌توانند در این رشته شرکت کنند؟
همچنین در این پست به شما اطلاعات مفیدی درباره فرآیند تبدیل یک ورزش به ورزش المپیکی ارائه خواهم کرد. من محمد موسوی، مربی ورزش‌های رزمی هستم و از شما دعوت می‌کنم که تا انتهای این پست با من همراه باشید. در اینجا توضیح خواهم داد که چه بازیکنانی می‌توانند وارد المپیک شوند و همچنین چگونه یک ورزش می‌تواند به ورزش المپیکی تبدیل شود.
شرایط ورود به المپیک
آیا موی تای المپیک دارد؟ ورزش‌هایی مانند موی تای، کاراته (که حدود چهار سال پیش وارد المپیک شد) و ورزش‌هایی نظیر جودو، از جمله رشته‌هایی هستند که موفق به حضور در رقابت‌های المپیک شده‌اند. اما اساسنامه المپیک به چه صورت است و چه معیارهایی برای انتخاب ورزش‌ها جهت حضور در این رویداد جهانی وجود دارد؟
یکی از اولویت‌های اصلی برای قرار گرفتن یک ورزش در برنامه المپیک، میزان محبوبیت و طرفداران آن در سطح جهان است. به دلیل اینکه هرچه تعداد طرفداران یک ورزش بیشتر باشد، میزان بازدید آن در طول مسابقات المپیک نیز افزایش می‌یابد. همچنین، ورزش موردنظر باید از جذابیت زیاد و هیجان لازم برای جذب مخاطبان برخوردار باشد؛ به گونه‌ای که تماشاگران و بینندگان بیشتری را به خود جذب کند.
علاوه بر این، ورزش‌های المپیکی نباید مغایرتی با شعارهای المپیک که به ترویج تندرستی و سلامت اشاره دارد، داشته باشند. به‌عنوان مثال، رشته‌ای مانند بدنسازی یا تناسب اندام (که قهرمان برجسته کشورمان، هادی چوپان، در آن فعالیت می‌کند)، به دلیل استفاده از داروهایی مانند استروئیدها که می‌تواند به‌سلامتی ورزشکاران آسیب بزند و موجب بروز بیماری‌های مختلفی شود، در المپیک حضور ندارد.
بدنسازی اگرچه ممکن است ورزشی جذاب به نظر برسد، اما به دلیل مغایرت با اصول سلامت و تندرستی که المپیک بر آن تأکید دارد، نمی‌تواند در این رقابت‌ها شرکت کند.
خود المپیک نیز دارای قوانینی است و تمام داروهایی که برای بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شوند، به‌عنوان مواد دوپینگ مثبت شناخته می‌شوند، بنابراین، هر ورزشکاری که از این داروها استفاده کند، به‌طور کامل از رقابت‌های المپیک حذف خواهد شد. این نکته یکی از دلایلی است که ورزش‌های وارد شده به المپیک باید ویژگی‌های مشخصی داشته باشند.
آیا کیک بوکسینگ المپیک دارد؟
آیا موی تای، کیک بوکسینگ، ام ام ای و حتی بوکس داخل داخل المپیک حضور دارند؟ خیر؛ این رشته‌ها در المپیک وجود ندارد، اما در مورد بوکس، باید توجه داشت که در المپیک تنها بوکس آماتور حضور دارد و نه بوکس حرفه‌ای. بوکس آماتور تفاوت‌هایی با بوکس حرفه‌ای دارد؛
از جمله اینکه تا چندین سال پیش، مسابقات بوکس آماتور حتی با کلاه محافظ برگزار می‌شد. بوکس آماتور به معنای مسابقاتی نیست که سطح ورزشکاران آماتور باشد، بلکه تفاوت در تعداد راندها و سبک مبارزه وجود دارد. در بوکس حرفه‌ای معمولاً شاهد ناک‌اوت‌های بیشتری هستیم و مسابقات آن به‌طور معمول ۱۰ تا ۱۲ راند دارد.
در حالی که بوکس آماتور تنها سه راند دارد و میزان آسیب‌دیدگی و خشونت در آن کمتر و زیبایی حرکات بیشتر است. به همین دلیل، بوکس آماتور به عنوان یکی از ورزش‌های قدیمی و محبوب، جایگاهی در المپیک دارد.
آیا ام ام ای (MMA) المپیک دارد؟
ورزش‌هایی مانند کیک‌بوکسینگ، موی‌تای، و MMA به دلیل سطح بالای خشونت و شدت برخورد، آسیب‌های بیشتری که به ورزشکاران وارد می‌کنند. به همین دلیل، ممکن است در ابتدا به صورت نمایشی در المپیک حضور یابند و اگر هم به‌طور رسمی وارد شوند، به احتمال زیاد در سطح آماتور جای خواهند گرفت. این به آن معناست که برخی از ضربات و تکنیک‌ها حتماً فیلتر خواهند شد. برای مثال، اگر کیک‌بوکسینگ وارد المپیک شود، احتمالاً استایل حرفه‌ای K-1 اجازه حضور نخواهد داشت.
آیا موی تای المپیک دارد؟
در موی‌تای نیز احتمال استفاده از تجهیزات محافظ مانند ساق‌بند، کلاه، آرنج‌بند، و زانوبند بسیار زیاد است تا خشونت کاهش یابد و تکنیک‌ها و زیبایی‌های ورزشی بیشتر به نمایش گذاشته شوند. بنابراین، یکی از دلایل انتخاب نشدن این ورزش‌ها، کاهش خشونت و افزایش جذابیت و سرگرم‌کنندگی آن‌ها است.
دلیل دیگر برای انتخاب نشدن برخی ورزش‌ها این است که آن‌ها باید دارای مخاطبان خاص خود باشند و از پشتیبانی و حمایت گسترده‌ای برخوردار باشند. علاوه بر این، یکی از عواملی که در پشت‌پرده این فرآیند قرار دارد، هزینه‌هایی است که برای وارد کردن یک ورزش به المپیک صرف می‌شود.
به عنوان مثال، فدراسیون جهانی آن ورزش باید هزینه‌هایی را به کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) پرداخت کند و به عنوان زیرمجموعه‌ای از این نهاد جهانی پذیرفته شود تا بتواند پیشرفت کرده و جایگاهی در المپیک به دست آورد.
نمونه‌ای از این موضوع، ورزش کاراته در المپیک 2020 توکیو بود. در آن سال، کاراته به مدت یک سال وارد المپیک شد و برخی معتقدند که فدراسیون جهانی کاراته هزینه‌هایی برای این منظور پرداخت کرده است. همچنین، از آنجا که ژاپن میزبان آن دوره از المپیک بود و کاراته نیز یکی از ورزش‌های محبوب و ملی این کشور به شمار می‌رود، این ورزش وارد المپیک شد.
در اینجا باید توجه داشت که کاراته نیز به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: یکی سبک کیوکوشین که در آن ضربات سنگینی به حریف وارد می‌شود و دیگری سبک کنترلی که در آن ضربات کنترل‌شده هستند و به حریف برخورد نمی‌کنند. بخش کنترلی کاراته اجازه ورود به المپیک را پیدا کرده است، اما بخش خشونت‌آمیز آن مجوز حضور در المپیک را ندارد.
چطور به المپیک برسیم؟
آیا کیک بوکسینگ المپیک دارد؟ این موضوع سه نکته اساسی را درباره شرایط یک ورزش برای ورود به المپیک بیان می‌کند: اول اینکه نباید بیش از حد خشن باشد، دوم اینکه باید سرگرم‌کننده و جذاب باشد و جمعیت زیادی در جهان به تماشای آن بنشینند، و سوم اینکه فدراسیون جهانی آن ورزش باید توانایی هزینه‌کردن و تبلیغات مناسب برای بیشتر دیده شدن و در نهایت ورود به المپیک را داشته باشد.
حالا شاید موی‌تای توانسته باشد با رعایت این نکات به صورت نمایشی وارد المپیک شود، اما سوال اینجاست که آیا ما می‌توانیم به تیم ملی بپیوندیم و خود را برای حضور در المپیک چهار سال آینده آماده و فیکس کنیم یا خیر؟
بدون شک، کسی که وارد تیم ملی می‌شود، فردی است که سال‌ها به طور مستمر تمرین کرده، در مسابقات داخلی و بین‌المللی متعددی شرکت کرده و در رده‌های مختلف سنی از نونهالان تا بزرگسالان بازی کرده باشد. این فرد تجربه بالایی دارد و مسیر سخت و پر چالشی را پشت سر گذاشته است.
اما از سوی دیگر، افرادی نیز هستند که هیچ‌گاه در این مسابقات شرکت نکرده‌اند و شاید تازه شروع به تمرین کرده باشند. در حال حاضر سال ۲۰۲۴ است، فردی تازه یک سال است که تمرینات خود را آغاز کرده و قصد دارد از همین سال در مسابقات شرکت کند و تا سال ۲۰۲۸ به سطح لازم برسد. این فرد با تلاش و تمرین پیوسته می‌تواند به هدف خود دست یابد.
آیا موی تای المپیک دارد؟ اگر قرار باشد برای المپیک، ورزش موی‌تای نماینده‌ای اعزام شود، مطمئن باشید که چندین مرحله مسابقات انتخابی برگزار خواهد شد. شما باید در این مسابقات شرکت کنید و در صورت موفقیت، می‌توانید به هدف خود نزدیک شوید.
به خاطر داشته باشید که ورزش‌هایی مانند موی‌تای، کیک‌بوکسینگ یا MMA، مانند فوتبال یا والیبال ورزش‌های تیمی نیستند. در اینجا تنها خود شما و حریفتان هستید، و سرنوشت شما در دستان خودتان قرار دارد.
شاید در ورزش‌های تیمی مانند فوتبال، شنیده باشید که می‌گویند باید پارتی داشت، یا ادعا کنند که داوری‌ها ناعادلانه بوده، یا بگویند که با وجود بازی خوب، به آن‌ها رأی نداده‌اند. اما در رشته‌هایی مانند کیک‌بوکسینگ و موی‌تای، اگر سطح بالایی داشته باشید و حریف خود را ناک‌اوت کنید، دیگر نیازی به پارتی، داوری و یا نگرانی از ناداوری نیست. وقتی که حریف خود را ناک‌اوت کرده و به وضوح برنده می‌شوید، هیچ قضاوتی نمی‌تواند نتیجه را تغییر دهد.
پس هرگز به این فکر نکنید که برای موفقیت نیاز به پارتی دارید. اگر در مسابقات متعدد شرکت کنید، تلاش کنید و به سطح بالایی از توانایی برسید، خود به خود در میان داوران و مربیان شناخته خواهید شد. این گونه، به مرور زمان، جایگاه خود را پیدا می‌کنید و به صورت طبیعی به فردی تبدیل می‌شوید که همیشه دیده می‌شود و برای مسابقات انتخاب می‌شود.
تلاش برای رسیدن به موفقیت
یکی از نکاتی که به وفور در مسابقات می‌بینیم این است که وقتی یک فایتر شناخته‌شده وارد رینگ می‌شود، چه در مسابقات استانی و کشوری و چه حتی در مراحل انتخابی تیم ملی، احتمال بیشتری دارد که برنده اعلام شود. اگر مبارزه نزدیک باشد، معمولاً فایتر شناخته‌شده به دلیل شناخت قبلی داوران از او و آگاهی از عملکردهای قبلی‌اش، برنده اعلام می‌شود. این بدین معناست که شاید در آن روز خاص، روز خوب فایتر حرفه‌ای نبوده، اما سابقه و شناخت از او تاثیرگذار است.
بنابراین، اگر در مسابقات متعددی شرکت کنید، به ویژه در رشته‌هایی مانند موی تای و کیک بوکسینگ که داوران و مربیان اغلب با یکدیگر آشنایی دارند، به مرور زمان جایگاه خود را پیدا خواهید کرد. وقتی داوران طی سه سال بازی‌های شما را ببینند، فرصتی برای نادیده گرفتن شما نخواهند داشت. داوران از برنده شدن یا باختن شما سودی نمی‌برند و انگیزه‌ای برای حق‌خوری ندارند.
بنابراین، تمرکز اصلی شما باید بر روی تلاش و بهبود خودتان باشد و نباید به مسائل جانبی مانند پول یا پارتی فکر کنید. البته پول می‌تواند به پیشرفت کمک کند، چرا که می‌توانید با استفاده از آن به باشگاه‌های بهتر بروید، مربیان حرفه‌ای‌تر بگیرید، از مکمل‌های مناسب استفاده کنید و تغذیه خوبی داشته باشید. اما همه‌چیز پول نیست. با تلاش، پشتکار، و برنامه‌ریزی می‌توانید به موفقیت دست یابید.
